The Betty Cash Storytellers (B) Blues Missy Sippy Gent (14-11-2023) reporter & photo credits: Marcel info club: Missy Sippy © Rootsville 2023

Geen weer om een hond door te sturen de laatste dagen. Regen, regen en nog eens regen. Gelukkig kan je in de warmte van de Missy Sippy nog terecht voor een aangename muziek avond en je zit er droog. Dus niet getwijfeld en richting Gent voor The Betty Cash Storytellers.

Filip Casteels (gitaar en zang), Steve Ceulemans (gitaar) en Pieter Vandergooten (drums en percussie) verdienden hun sporen bij El Fish, Dubbin' Souls, Red Red & het Jo Cassiers trio. Onder de naam The Betty Cash Storytellers brengen ze een boeiende mix van blues, dub en Europese poprock, hoewel er van die laatste twee weinig van te horen was en enkel pure blues op ons afkwam. Een veelzijdige muzikale belevenis met nog meer eigen composities beïnvloed door allerlei stijlen. Puur vakmanschap en creativiteit voor zij die graag ervaren hoe schitterend de oervorm van muziek te rijmen valt met muziek van vandaag. Benieuwd wat dit zou geven.

Het slechte weer was waarschijnlijk verantwoordelijk dat er niet zoveel volk naar de Gentse joint was afgezakt. Langs de ene kant begrijpelijk, langs de andere hadden de afwezigen alweer ongelijk. Met ‘Anyone’ schoot het trio deze gig in gang. Onmiddellijk stevig  en met een goed tempo, dat vooral onderhouden werd door het knappe drumwerk van Pieter Vandergoten. Dat mag ook gezegd worden bij ‘All Right’, eigenlijk twee songs die op het conto stonden van El Fish.

Dan word er even gas teruggenomen voor Sonny Boy Williamson’s ‘Your Funeral And My Trial’. Normaal met bluesharp maar nu enkel met de twee gitaren en de drum en het werd een heel knappe versie. Van Sonny Boy trok het trio richting Hound Dog Taylor met het swingende ‘Give Me Back My Wig’ en schakelden ze na deze 2 covers terug op het repertoire van El Fisch met ‘Hanging Over’. Het trio is goed op elkaar ingespeeld en de hoofdrol is weggelegd voor Filip Casteels, die de gitaar al fingerpickend beroert terwijl Steve Ceulemans de perfect sidekick blijkt te zijn. Ondertussen waren we blijkbaar al aan het einde van het eerste gedeelte dat werd afgesloten met een wel heel speciale versie van ‘Rollin’ & Tumblin’, song die bekend werd gemaakt door Muddy Waters maar eigenlijk dateert uit 1929 en van de hand was van Hambone Willie Newbern .

Na de pauze en het passeren van de obligate “hoed” zette het drietal hun muzikaal avontuur verder. Ondertussen had ik opgemerkt dat er wat extra materiaal op het podium was gezet. Harmonicas ! En ook dat Olivier Vander Bauwede was toegekomen. Ik had dus een donkerbruin vermoeden dat “Olli” zich in de debatten zou mengen. En dat gebeurde ook na het eerste nummer dat een wel heel speciale versie was van, wat ik herkende, als ‘After Midnight’.

Zoals verwacht kwam Olivier dan ook opdagen en kregen we een knallende versie van ‘Catfish Blues’, waar alweer het ongelofelijk talent van Olivier op de bluesharp werd bevestigd. We kregen zelfs een vleugje T-Rex op ons bord met het welgekende, enfin voor mensen uit mijn generatie dan toch, ‘Children Of The Revolution’. Het tempo werd dan even naar beneden gehaald met het mooie ‘Broken Hearted Blues’, hoewel niet helemaal, want de song was zo opgebouwd dat het allemaal crescendo ging om in een serieuze “bang” te eindigen. Nog één laatste song en toen zat de avond er op. Jammer genoeg geen bisnummer voor de jongens en dat hadden ze wel meer dan verdiend.

Alweer een fijne muziekavond daar in Gent. Voor mij een nieuwe ontdekking, want ik had dit trio nooit live bezig gezien, en ik heb het mij niet beklaagd want het was top! Thanks guys !

Marcel